Er is een mooi bijbels verhaal dat illustreert hoe verschillend mensen naar dingen kijken. Het volk Israël wordt door Mozes uit Egypte geleid om uiteindelijk in het land Kanaän terecht te komen. Op een bepaald moment stuurt Mozes de leider van elke stam met de volgende opdracht het beloofde land binnen: kijk wie er in dat land wonen, beoordeel of ze sterk of zwak zijn en met hoeveel ze zijn, kortom, maak de balans op, kijk goed en kom het dan vertellen. En vergeet niet te genieten van de eerste vruchten van het land, de wijndruiven.
Het zijn niet zomaar mensen die hier het verkenningswerk mogen doen. Het zijn de leiders van de stammen. Mensen waarvan je mag verwachten dat ze snappen waar het over gaat. Mensen waar in het dagelijkse leven door de leden van de stam vragen aan gesteld worden en die recht spraken; mensen met visie en daadkracht, levenswijsheid en het vermogen om een genuanceerd oordeel te geven.
12 mannen gaan het land Kanaän dus verkennen. Ze nemen goed in zich op wat ze allemaal zien. Na 40 dagen brengen ze verslag uit. De conclusie die Kaleb trekt en vol vuur mededeelt aan de vergadering is: Laat ons vrijmoedig optrekken, en dat erfelijk bezitten; want wij zullen echt overwinnen! De conclusie die de andere mannen trekken is: Wij zullen tot dat volk niet kunnen optrekken, want het is sterker dan wij. (…) Wij hebben ook daar de reuzen gezien (…) en wij voelden onszelf sprinkhanen in vergelijking met hen en zo zagen zij ons ook (verhaal is na te lezen in Numeri).
2 mannen hadden de overwinning al in de pocket en 10 mannen zagen het niet meer zitten. Allemaal leiders. 2 leiders waren in staat om naar de mogelijkheden te kijken en 10 leiders hebben zich laten ontmoedigen door wat ze met hun eigen ogen zagen en waar ze hun eigen overtuiging aan gekoppeld hadden. 10 leiders waarvan de namen vergeten zijn, 2 leiders van wie de namen tot op de dag van vandaag bekend zijn, namelijk Jozua en Kaleb.
Blijkbaar is er niets nieuws onder de zon. Vroeger en nu, de vragen blijven hetzelfde: Waar wil je naar kijken? Ben je op zoek naar de dingen die motiveren, inspireren en opbouwend zijn? Of kijk je naar alle dingen die niet lukken, die niet werken, die niet kunnen. Kijk jij naar de mogelijkheden of naar de problemen?
En, vecht je tegen de realiteit en probeer je datgene te beïnvloeden waar je geen invloed op hebt of kijk je wat binnen je eigen invloedsfeer ligt? Ik weet dat ik makkelijk de vragen kan stellen. Misschien klinkt het voor jou nu wel heel simpel en denk je dat het mij ontbreekt aan realiteitszin. Toch is dit wel de manier waarop ik zelf ook wil kijken naar mijn eigen leven, mijn eigen business en mijn eigen handelen. Wat kan ik doen? Waar heb ik invloed op? Welke acties kan ik ondernemen om zaken ten goede te keren. Zoeken naar kansen in plaats van wegzakken in algehele misère van de onmogelijkheid. Maar ook, wanneer moet ik sommige dingen loslaten en aanvaarden dat dit buiten mijn invloedsfeer ligt? Zinvolle vragen die elke dag wel een keer voorbijkomen. Hoe sneller ik in staat ben om te onderscheiden waar het over gaat, hoe sneller ik de draai kan maken en kan doorgaan en in de flow van de mogelijkheden kan blijven.
