Focus op productie!

Onlangs werden wij erop geattendeerd dat het ook heel belangrijk is om te focussen op productie. En dat is ook zo.

In een team heb je medewerkers en ik zeg altijd: werk is een zakelijke deal in welke organisatie iemand ook werkt. Er is afgesproken dat de medewerker diensten levert en in ruil daarvoor betaalt het bedrijf of organisatie loon op bv de 24e  van de maand.

Vervolgens is het belangrijk dat de medewerkers gemotiveerd zijn en dat het grootste gedeelte intrinsieke motivatie is. Uiteindelijk blijkt telkens weer hoe essentieel het is dat een medewerker passie heeft voor zijn werk of in ieder geval bewust kiest voor een bepaalde job. Natuurlijk kunnen extrinsieke zaken ook motiveren, maar op de langere termijn zal er meer nodig zijn.

De kip of het ei?

Dan komt vervolgens mijn inziens het kip ei verhaal. Moet de focus liggen op de productie of moet de focus liggen op de medewerkers. Ik denk dat je vanuit beide kanten de situatie aan kan vliegen. Als jij als teamleider je focust op je medewerker en op hem afgestemde resultaatafspraken maakt, kan de productie daardoor omhoog gaan. Dit kan ook betekenen dat je je medewerker af en toe ontziet en lagere targets vaststelt. Hierdoor krijgt de medewerker ruimte en loopt niet helemaal vast.

Je kan ook vanuit de productie redeneren. Als er namelijk niet voldoende geproduceerd wordt, dan voldoe je niet als bedrijf of organisatie en dan is er uiteindelijk ook geen werk meer. En geen werk betekent geen medewerker of vanuit de medewerker gezien: geen werk betekent ontslag en dan heb je helemaal geen inkomen. Ook vanuit deze redenering kan je mensen motiveren om aan de slag te gaan. Een aandachtspunt blijft om de menselijke kant niet uit het oog te verliezen en resultaatafspraken te maken die haalbaar zijn.

Derde optie

En dan schiet me nog de derde optie te binnen, een mooie uitspraak van Antoine de Saint-Exupery:

Wanneer je een schip wilt bouwen,
breng dan geen mensen bij elkaar
om het hout te slepen, het werk voor
te bereiden en de taken te verdelen.

Maar leer mensen te verlangen naar de eindeloze zee.

Kortom, al schrijvende realiseer ik me: je kan redeneren vanuit de productie, je kan redeneren vanuit de mens, maar als het verlangen naar de eindeloze zee (het bestaansrecht in wezen) ontbreekt, wel resultaat bereik je dan?