Kennismaking met mevrouw Duineveld

In de komende serie blogs, nemen we jullie mee in de verhalen van vier mensen. We hebben meneer Aerts, mevrouw Bochove, meneer Corbusier en mevrouw Duineveld. We zullen iedere persoon afzonderlijk aan jullie voorstellen, waarna we ze samenbrengen om te zien hoe zij zich tot elkaar verhouden in de communicatie. Dit blog is blog 4 uit een serie van 6.

Kennismaking met Daphne Duineveld

De stilte in huize Duineveld wordt om 7:15 op zaterdagmorgen verscheurd door een retro wekkergeluid uit een mobiele telefoon op het nachtkastje van Daphne. Ze schuift in haar slippers en slaat in het verlaten van de slaapkamer een kamerjas om haar schouders. Ze grist de krant van de mat als ze de gang oversteekt en legt krant en telefoon op de keukentafel. De koffie is al doorgelopen aangezien ze die gisteren op de tijdklok heeft gezet. Op de voorkant van de krant en de bijlages selecteert ze welke artikelen ze wil lezen. Intussen heeft ze een blokje Post-it’s en een pen te pakken om te kunnen noteren wat haar te binnen schiet voor de agenda van de dag.

Ze controleert haar e-mail. Geen nieuwe berichten en slechts één gelezen bericht in haar inbox. De ‘situatie’ Jansen kan er maandag na de vergadering wel uit. Eigenlijk laat ze het hele ‘geval’ nu al achter zich. Het is duidelijk wat er wel kan en wat er niet kan en sentimenten of emotionele incentives maken het alleen maar onnodig ingewikkeld. Natuurlijk is het vervelend om via een psychische en fysieke weg je naderend einde tegemoet te gaan, maar die rookhuid verraadt dat er wel enigszins een schuldvraag is op te roepen. Daar hoeft het protocol niet voor geschonden te worden. En ze zijn ook geen partybootorganisatie, dus we hoeven geen grappen uit te halen. ‘Alhoewel,’ denkt ze met een grijns voor zich uit… ‘Je kunt ‘Smoke on the water’ draaien en een rookmachine aanzetten…’ Dat zullen we maandag maar niet opperen in de vergadering. Voor je het weet is Bea van slag en Carlos baldadig. Goed. Dat maandag. Nu de orde van de dag.

Eerst de boodschappen. Voor haarzelf en haar moeder. Daarna een uur werken aan een studieopdracht. Dan een uur sportschool. Restaurantje regelen voor vanavond. En alvast een film uitzoeken via de website van de videotheek. Als ze dat overlaat aan Bert, dan wordt het zoeken in een videotheek en boterhammen mee voor onderweg. 5 maanden heeft ze nu wat met Bert. Leuke enthousiaste vent, maar lage effectiviteitsscore. Je stuurt ‘m weg voor een doosje thee en hij komt thuis met een high tea! Gezellig. Zeker! Maar vervolgens zit je met een partij aangebroken rommel waar je naar kan gaan zitten kijken tot het haartjes krijgt. Bert maalt er niet om. Gooit het met een vrolijk gezicht in de afvalbak. Ze probeert het tegen te gaan, maar erg vlotten wil het niet. De bedoeling is gewoon dat er boodschappen worden gehaald en je halverwege de week de achterwand van de koelkast weer ziet. Maar Bert reageert meer op de roep van zijn maag dan op de orde van de voorraadkast. Nog zo’n storend ding: slingerende spullen. Iedere keer dat gezanik over sleutels die kwijt zijn… leg ze dan op een vaste plek!